1 Şubat 2010 Pazartesi

Jazz Stop


Değdi doğrusu uykusuz kaldığıma,
Pek güzeldi dün akşam Jazz Stop'ta...
Bir Sarper Semiz, bir Onur Mete söylüyordu yürekleri yakaraktan,
Bir de Murat'ın asker arkadaşı Serhan Yasdıman
Ne de güzel şarkılar, nameler pek aman.
Bilseydim burada Sattas'ın da sahne aldığını,
Gelirdim daha önce dinlemeye,
Anlatırdım herkese,
Emir Erünsal'ın bu grupta saksafon çaldığını!

Watashi wa Barış des! (Benim adım Barış!)


Bu cümleyi, Barış Manço'nun bir Japonya konseri kaydında dinlemiştim. Japon halkına bir şeyler anlatıyor, arkasından da şu şarkıyı söylüyordu:



Bir resmin kalmış bende
Tam ortadan yırtılmış
Hani siyah kazaklı
Biliyorsun değil mi

Nedense, Anlıyorsun Değil Mi? adlı bu şarkının bu kısmı çok büyük yer etmiş kafamda,hep gözümün önüne siyah kazaklı bir kız gelir ama yüzü belirgin değil. Böyle 80'li yılların modasına uygun kesilmiş saçlarıyla.

Tam 10 yıl olmuş öleli, yılda bir hatırlanır oldu Barış Manço. Yaşadığı evi artık müzeye çevirseler de, arada şu kadar borcu kaldı, çocukları şöyle yaptı böyle yaptı haberlerinden daha güzel şeyler duysak arkasından. Mekanın cennet olsun Barış Manço.

He's a dirty, old man Nick the Chopper!